يكي از موضوعات مهم كه در محدوده انتقال اطلاعات و شبكه هاي كامپيوتري مطرح است مسئله پروتكل ها يا استاندارد ها است كه تحت عنوان معماري شبكه از آنها ياد مي شود در گذشته نظر به گوناگوني كامپيوتر ها و نرم افزار هاي سيستم اتصال كامپيوتر هاي گوناگون با مشكل روبرو مي كرد بدين منظور شركتها و موسسات جهاني استاندارد به فكر طراحي ساختاري براي همگن نمودن روشهاي اتصال افتادند كه در اين از سوي شركت اي .بي. ام IBM ( INTENATIONAL BUSINES MACHINES ) استاندارد SNA( SYSTEM NET WORKING ARCHITECTURE ) عرضه شد هدف ( IBM ) امكان سازگاري بين دستگاههاي مختلف اين شركت و ارائه يك شيوه دستيابي استاندارد براي كليه كاربران در يك مجموعه شبكه اي بود بعدها نيز طرحي از روي شركت DEC (DIGITAL - EQUIPMENT - CORPORATIAN ) بنام DECNET عرضه گرديد .
در نهايت بمنظور استاندارد نمودن اين معماري ها و ساختارها كه كم وبيش از سوي سازمانهاي گوناگون طراحي مي گرديد موسسه جهاني استانداردهاISO (INTERNATION - STANDARD - ORGANIZATION ) مدلي بنام OSI ( OPEN – SYSTEM – INTERCONNECTION )را عنوان كرد كه با استقبال و استفاده ساير توليدكنندگان مواجه شد .
بطور كلي پروتكلها را به صورت لايهاي ( LAYER ) ساخته ولايه وظيفه ويژه اي را بر روي پيامي كه قرار است ارسال شود انجام ميدهد و معمولاً هر لايه خدمات معيني را لايه پس از خود ارائه ميكند بطور خلاصه معماري OSI را مي توان چنين تعريف كرد.
(( اگر لايه اي از يك سيستم بخواهد با لايه همنام خود از سيستم ديگري تماس حاصل كند مجموعه قوانين و مقرراتي كه اين تماس را رهبري و هدايت مي كند يك پروتكل و از سوي ديگر رابطه بين دو لايه پياپي را ميانجي ( INTERFACE ) گويند .))